Opgroeien temidden van het geweld van de Colombiaanse burgeroorlog, je vader op jonge leeftijd verliezen, naast school en fietsen loterijtickets verkopen als kostwinner, maar het tóch schoppen tot profwielrenner: Rigoberto Urán kun je met recht een klasbak noemen.
Rigo & Vino
Het had bovendien niet veel gescheeld of Urán had zowel de Giro, Tour als de Olympische Spelen op zijn naam staan; hij werd in al deze races al minimaal één keer tweede.
Wat ons betreft is Rigo overigens de morele winnaar van Olympisch goud, ware het niet dat Vino zijn “Slavische ziel” weer eens liet spreken met een ‘lening’ you can’t refuse.
De boer op
Afijn, Urán kan dus ontzettend hard trappen. Maar iedereen die zijn socialmedia-kanalen volgt weet dat meneer ook een kleurrijk karakter heeft.
Zo bleek ook gisteren, toen hij uitgebreid de tijd nam om met een lokale klasbak te poseren. Laatstgenoemde had zich – in werkkledij plus rugzak – in het wiel van de toprenner genesteld. In de wetenschap dat Urán op zijn Cannondale SuperSlice tijdritfiets een slordige 46 per uur reed bepaald niet vanzelfsprekend.
In plaats van gepikeerd te zijn was Urán oprecht onder de indruk van de inspanning van de man en stopte hij voor een praatje. Meneer bleek een boer van respectabele leeftijd te zijn én vroeger in een ketel met pindakaas gevallen. Zo vermoeden wij althans.
Op Instagram toonde Urán zich dan ook verheugd: “Fijn om ware tegenstand te treffen op de weg.”
Van hetzelfde laken een pak: kennen jullie de postbode nog, die met Boogerd de Cauberg opreed?
